Friday, October 10, 2014

Sweetness

Ο μικροτερος.
Μη τον βλεπεις ετσι, με φουσκωτα μαγουλα και ολοστρογγυλο προσωπο, δεν ειναι μωρο. Ειναι μικρουλι, αλλα οχι τοσο πλεον. Ειναι εξυπνος, τα πιανει ολα. Ρωταει να τα μαθει ολα. Ειναι πολυ κατανοητικος και σκεφτεται παντα τους αλλους γυρω του. Ειναι επιμονος, αμα του μπει κατι στο μυαλο καλη σου τυχη (μπα πως και ετσι, απο που το πηρε αυτο αραγε λεει ο μπαμπας και με κοιταει περιπαιχτικα). Ειναι παρατολμος και γενναιος, δε δισταζει. Βλεπω οτι γνωριζει τα πραγματα που φοβαται, και τα χτυπαει μετωπικα, προσπαθει να τα ξεπερασει. Μπορει να του παρει χρονο, αλλα πισω δε θα κανει. Κατι μου λεει οτι αυτο θα τον βοηθησει πολυ στη ζωη του.

Ειναι διαολου καλτσα, ξερει οτι ειναι γλυκουλης και αστειουλης, και κανει περφορμανς κωμωδιας καθε μερα - εκει που βλεπει οτι εχει κοινο βεβαιως. Ας πουμε, η δασκαλα των Ελληνικων μου λεει οτι εχει πολλη πλακα, και αυτος το ξερει και της κανει κολπα της κυριας Ιφιγενειας (Τζενη δε τη λενε? τον ρωταω, 'Ιφιγενεια τη λενε απο φετος' μου λεει).  Ενω ο δασκαλος του τζουντο μου λεει οτι ειναι ντροπαλος, 'τα κανει ολα στο μαθημα, ακομα ψιλο-ντροπαλα'. Μαλλον ειναι επειδη τον βλεπει ετσι θηριο μεχρι εκει πανω, με τη κοιλαρα να εξεχει πανω απο τη ζωνη του τζουντο και σου λεει εδω περα δε σε παιρνει φιλε να κανεις κωμωδια. Αλλιως ειναι η κυρια Ιφιγενεια.

Και ξερει οτι η μαμα και ο μπαμπας λιωνουνε καθε φορα που κρεμιεται απο το λαιμο μας και μας κανει φιλια. 'Μαμα θα σε αγαπαω για παντα'. 'Θελω να ειμαι μαζι σου για παντα' - δεν υπαρχει κατι αλλο που να σου ζεσταινει τη καρδια πιο πολυ, η ζωη ειναι ωραια, και ποιος σκεφτεται τη κουραση και τα τρεξιματα και ολες τις καθημερινοχαζομαρες, αυτη η αγκαλια τα σβηνει ολα με μιας σα σφουγγαρι.

Πριν κανω δυο παιδια δε μπορουσα να φανταστω πως ειναι να αγαπας δυο, αφου για το ενα και μοναδικο ειναι σα να εβγαλες τη καρδια σου και του τη χαρισες, παρτη ολα δικα σου ματια μου, εσυ εισαι η ζωη μας. Και να που εχεις πιο μεγαλη καρδια και χωραει δυο αγαπες μεσα, το ιδιο, και μια κοιτας απο εδω μια κοιτας απο εκει, σχιζοφρενικα σχεδον, και ξεχειλιζεις χαρα που αυτα τα δυο ανθρωπακια τα φτιαξατε εσεις οι δυο και ειναι τα δικα σας ανθρωπακια.
Με τους χαρακτηρες τους και τα αισθηματα τους και τις ιδεες τους. Που καθε μερα αλλαζουν.

καρδουλες
καρδουλες
καρδουλες

Και μετα απο αυτο το μελο ποστ ατελειωτης τρυφεροτητας, θα σας πω την επομενη φορα για τα μικρα-επαναλαμβανομενα-πραγματα-που σου σπανε τα νευρα, εκει που εισαι στο τσακ να αρχιζεις να Φωναζεις και λες που πουλανε υπομονη να παρω λιγη.







2 comments:

Εκδόσεις Ασκόμπαφλος said...

να γράφεις πιο συχνά!τα λες τόσο ωραία :) χαιρετίσματα στις Βρυξέλλες (εκεί δεν είστε;) ΧΧ

peekaboo said...

Ευχαριστω πολυ! Ναι Βρυξελλες ειμαστε. Τι βιβλια εκδιδετε εσεις εμε το περιεργο ονομα ? :)